Yani...
Evde beslemek..
Şöyle ki, bu hayvancıkların ve dahi tüm sürüngenlerin besinleri sindirebilmeleri için bağırsaklarında salmonella bakterisi bulunurmuş. Bu hayvancıklar için faydalı olan bu bakteri insan oğlu içinse -bilhassa çocuk ve yaşlılar için- ölümcül hastalıklara sebep olabilmekteymiş.
Çok canım sıkıldı. Oğluma büyüdüğü ve bir canlının sorumluluğunu alabileceği için minik, sevimli bir su kaplumbağası aldık iki hafta kadar önce. Zaten bu canlıların doğal ortamında olmayışı, böyle hapsedilmeleri çok canımı sıkıyordu. Bir de üstüne bunlar eklendi.
Benim de orta okuldayken bir su kaplumbağam vardı. Kendisi vefaat edince gidip bir japon balığı almıştım fanusta. Sonra benim japon geliştikçe gelişti ve ben kendisini fanustan atar diye endişelenip orta boy bir akvaryum almıştım. İçine de birkaç güzel balık daha almıştım. Çok güzellerdi.. Fakat bir süre sonra sıkıldığımda akvaryumumu bir muhabbet kuşuyla değiştirmiştim. En son kuşum öyle güzel konuşuyordu ki ben üniversiteye geldikten sonra ki akıbetini burada paylaşmak istemiyorum. Ama neler neler söylüyordu... Çok tatlıydı.
Şimdi ise o kuşlara dayanamıyorum. Kafeste olmalarına, hem cinslerinden ayrı yaşamalarına. Bu sebepten oğluma kuş almayı hiç düşünmüyorum. Umarım ısrarcı olmaz kendisi de.
Hiç böyle zararlı olacağını düşünmezdim ben bu miniklerin. Bunları şimdi öğrenmek çok kötü oldu. Tabi hastalandıktan sonra öğrenmekten iyidir.
Kaplumbağaya ya da suyuna dokunulursa yaralardan ya da ağız yoluyla direkt bu bakteri vücuda geçebilirmiş. Ve çözümü de yaralı elle ellememek ve ellerimizde yara olmasa da hemen elimizi sabunla yıkamakmış. Yetişkinlerde çok hafif atlatılan bir hastalık oluyormuş fakat çocuklar için tehlikeliymiş.
Neyse ki oğlum hemen ellerini yıkıyor fakat, olabilir yıkamayabilir çocuk neticede. Oyuna dalıp unutabilir.
Ya da eve gelen minikler suya parmak sokabilir.
Şimdi bu miniği biz ne yapacağız. Cami avlusuna bırakamayız ki... Pet shopa geri götürüp bebeğimizi teslim etmeyi düşünüyorum, umarım kabul ederler..
