Benim miniğim önce ki haftasonu tam 4 yaşında oldu.
Nasıl oldu, nasıl geçti 4 koca sene inanılır gibi değil ama karşımda dikine uzun, bazen ergen tavırlar takınan sarı bir velet duruyor. Kendisine 'artık tam abi oldum' diyor.
İlk 4 senenin ruhsal embriyo dönemi olduğunu düşünürsek; oğlum yeni doğdu. (Ay şimdi kırkı çıkınca bir mevlüt mü okutcaz :P)
İşte bu sebepten bu doğum günü bizim için çok önemliydi.
Bizim odamızdaki yatağından kendi yatağına transfer olacağını bu partiye bağlamıştık. Aylar evvel ara ara söylediğim: "sen 4 yaşına geldiğinde doğum gününü kutlayacağız. Arkadaşların gelecek, pasta keseceğiz. Sonra odanı biraz değiştireceğiz. Süsleyeceğiz. Roket şeklindeki gece lambasını alacağız. Ve sen artık odandaki abi yatağında uyuyacaksın." gibi hazırlık cümlelerini hayata geçirmemiz gerekiyordu.
Ama nasıl bir parti olacaktı bu konu hakkında hiç bir fikrim yoktu. Eşimin, annemin, arkadaşlarımın ve dahi babamın dışarda bir yerde toplanalım evde ben yorulmadan bugünü geçiştirelim şeklindeki fikirleri cazip gelse de çocukların evde daha rahat edeceklarine karar verip 5-6 gün önce evde bir parti yapmaya karar verdim.
Şu dönem hiç enerjisi olmayan ben deniz için çok çok kısa bir zaman kalmıştı fakat canım eşim bana yardım eder nasıl olsa. E annem de var. İkram konusunda sıkıntı yaşamam. Gelenler de yabancı mı canım ne olacak diye cahil cesareti giriştik hazırlıklara.
Peki parti konsepti ne olacak? Pastayı kime sipariş vereceğiz? Şeker hamuru da olsun istemiyorum. Peki süsleri nereden bulacağım... Diye başladı kafa yorgunluğu..
Parti teması diye birşey olmasın dedik. Yok uçak, yok araba değil.... Bu parti yeşil olacak arkadaş dedik. Zira oğlumun en sevdiği renk yeşil. Bulaşık fırçası alacağım ben kırmızı alıyorum oğlum: "anne lütfen yeşil alalım" diyor. öyle yeşil hastası bir çocuk.
IKEA'dan yeşil tabak, bardak ve peçeteleri alarak işe başladık. İnternetten yeşil fener seti, çatal, masa örtüsü gibi detayları sipariş verdim ertesi gün elime ulaştı. Parti paketi.
Hafta içi birkaç gün iş çıkışı ve dahi öğle arasında birkaç defa AVM turu yapmak zorunda kaldım. Oğlum için yeşil kıyafet aradım. Aslında istediğim yeşil papyon ve yeşil pantolon askısı almaktı. Beyaz gömlekle çok yakışacaktı. Aradım bulamadım. Arkadaşımın hediyesi olan yeşil gömlek ile idare ettik. Vakit olsaydı kumaş alıp kendim dikerdim, ama malesef...
Partimiz pazar günü olacak, ve biz cumartesi sabahı Eminönü'ndeydik. Cupcake kalıpları, minik yeşil pasta şekerleri, yeşil badem şekeri, fıstık şekeri, şekerci kavanozları, misafirlerimiz için minik hediyeleri sunmak için minik poşetler, yeşil tül, kurdelalar, vs. almak için Eminönü'nünden başka bir yer biliyor musunuz?
Tavana pelur kağıttan süsler yaptık. Kağıtları Derpa kırtasiyenin Güneşlideki mağazasından aldık. Ponponların yapılışını şuradan öğrendik. Bizim bey de bu ponponları yapmalara doyamadı doğrusu.
İki tonda aldığım yeşil balonları dedemiz şişirdi. Ve parti sonunda oğlanlar hepsini çatallarla tek tek patlattı. Bence çok eğlenceli bir aktivite olan bu gösteri bazı koca adamları çok korkuttu:) Aa bir de 2 yaşındaki minik Zeynep'i. Gerçi o pastadaki mumlardan da korkuyordu.
Bütün hafta geç yatıp erken kalkmaktan ve İstanbul'u arşınlamaktan bitap düştüğüm için parti günü çok çok yorgundum. Bu partinin bütün detaylarının fotoğraflarını çekememişim. Ah şöyle profesyonel bir makinem olsaydı ve ben de eğitilmiş olsaydım ne çok malzeme vardı. Gerçi o halde bile çekebilir miydim şüpheliyim. Zira hakkaten kolum kalkmıyordu. Bir daha ki sefere bol fotograf çekerim bile diyemiyorum. Çocukların çıldırdıkları anları çekip, o pon pon süslerin geldiği son noktayı sizlerle paylaşmak isterdim. Fakat halsizlikten elim makineye hiç gitmedi. Masadan kalkmak dahi istemedim. Beni bırakın ben patates salatamı yiyeyim modundaydım.
Gelelim menüye:
Pastamızı Merhaba'ya yaptırdık. Çok lezzetliydi doğrusu. Oğlumun yeşil aşkına istinaden cupcakelerinin de yeşil olması gerektiğini düşünüp ıspanaklı kek yaptım. Üzerindeki süsü ise hiç de hayal ettiğim gibi olmadı. Yine de yeşil şekerler iyi gitti.
Etimek tatlısını yeşillendirmek için üzerine antep fıstığı serptim. Yeşil şekerlerle de 4 yazdım.
Patates salatası da yeşilimsidir malum. Pazı salatası tabi ki yeşil.
Yaprak sarması yeşil. Suböreğinin içindeki maydanozlar yeşil. Arkadaşımın yaptığı minnak poğaçaların çevresinde bol maydanoz var, maksat yeşillik olsun. Şekerci kavanozlarımız da ise yeşil makaronlar olabilirdi olmayınca, acıbadem kurabiyeleri, bezeler yeşil olmadı ama diğer ikisinde yeşil badem şekeri ve fıstık ezmesi yeşilin dibine vurdu. Ah bir de diğer arkadaşım o lezzetli içli köftelerinin bulguruna yeşil gıda boyası koysaydı :-S İğrenç olurdu dimi?
Gelelim parti sonrası vaziyete: o akşam oğlumun odasına yeşil raflar taktık. -Tabi ki YEŞİL- Daha önce alıp 'Odana taşınmadan önce duvarlarına yapıştırırız' dediğim stickerları yapıştırdık. Roket gece lambasını yaktık. Ve oğlum artık odasında uyuyor. Elhamdülillah şimdilik iyi gidiyor. İnşallah hiç bozulmaz ki çok duyuyoruz 'başta odasını çok seviyordu sonra yine bizimle uyumak istedi' hikayeleri...
4 yaş bizim için başka başlangıçların da miladı olabilir. Sinemaya gitmek gibi, ya da evde film gecesi düzenlemek gibi. Belki yüzmeye başlar. Belki de bir gece bizden ayrı kalabilir. Sonrasında yazın birkaç hafta olabilir bu süre. Bunu bilmiyorum. Sadece olabilir diyorum.
