8 Kasım 2012 Perşembe

Bayramdan Kalanlar


 Oğlum dedesinin bağında çalıştı bol bol.


Çocuklar doğayı seviyorlar da bir de buluşabilseler.. Zavallı şehir çocukları.



Evde de boş durmadı. Bloklardan 'okul' yaptı.

Okulunu sevmesi çok hoş. Oyun oynarken sohbet edebiliyoruz. Okulu çok sevdiğini söylüyor. Ancak vuran çocuklardan bahsediyor. Biraz daha böyle giderse (dayak yemeye devam ederse) kreşten soğur diye korkuyorum.

En haşarı, vurup kıran çocuğu geçen gün kreşte gördüm. Minnacık birşey. Ben de yapılı bir çocuk sanıyordum. Ah oğlum vurabilsen çocuk yere yapışır diye içimden geçiriyorum.

Aslında tabi ki kimseye vurmasını istemiyorum ama kendini de koruyabilmesi gerek diye düşünüyorum. Biz acaba çok mu baskı kurduk çocuğun üzerinde diyorum. Ya da fıtrat olarak o bir salon erkeği :)

1 yorum:

Reng-i Âhenk dedi ki...

Bizim ki de aynı dayak yiyor, elinden oyuncak alınıyor. Hiç sesi çıkmıyor yavrumun... Doğru mu yanlış mı çözemedim :(

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...