Oğlumun arkadaşları ve onların anneleri ile güzel bir cumartesi sabahı geçirdik.
Gelmelerini çok istediğim ama uzak semtlerde oluşumuz sebebiyle ya da programları değiştiği için gelemeyenler olsa da kalan sağlar bizimdir psikolojisiyle şenlendik.
Üç deli oğlan ve iki hanım efendi ile şenlendi evimiz. Hanfendilerden biri geç teşrif etse de eksik kalmadığına şükrettik.
Oğlumun arkadaşları için hazırladığı sofra:
Ah bir de annesi arkadaşları için hazırladığı minik hediyeleri vermeyi unutmasaydı..
Hoş bu unutkan şahıs hediye götürmesi gereken yerlere (doğum, yeni ev gibi) bile giderken koca paketi -unutmasın diye koyduğu- kapının önünde unutur da öyle çıkar evden. Gittiği yerde de ahlar vahlar ama ne fayda...
İşte şimdi de aynı söz dilde: "Başka sefere..."