Herşeyin başı sağlık

Önce bir doçente gittik.

Ciger filmleri, tomografiler...

Antibiyotikler..

Ve mutlaka bir kardiyalog görsün, kalp büyümesi ya da yetmezliği de olabilir dendi.

Kalp temiz çıktı elhamdülillah.

Başka bir doktor ihtiyacı ve gene tavsiye üzerine bir araştırma hastanesindeki bir hekim muayene etti. Zatürre teşhisi ile 2 kutu antibiyotik sonrası kontrolünde sadece %20 kadar bir iyileşme olduğunu öğrendik.

Doktor bey daha detaylı bir tetkik için Yedikule Göğüs Hastalıkları Hastanesine gitmemizi bronkoskopi gerektiğini söyledi.

Bunun üzerine ilk gittiğimiz doçent doktora gittik. Doktor "tomogrofi raporlarında zatürre diyor ama bence zatürre değil. İçim hiç rahat değil. Daha detaylı tetkik gerekir, burda (özel hastanede) da yaptırabilirsiniz. Biyopsi de yapılsın" dedi. "Akciğer fibrozisinden şüpheleniyorum. Bu sizi öldürmez ama süründürür. Kortizonlu ilaç vermem gerekir." dedi.

Sonrasında internetten konuyu okuyunca dehşete düştüm. Akşam eve gidene kadar, evde oğlumla ilgilenirken, gece uyumadan önce sürekli ağladım.

Hayatta herşeyi babamdan öğrendim.

Şimdi onu kaybedeceğim düşüncesi nasıl acı verici. Allahım sen koru..

Verilen sözü tutmayı, dürüst olmayı, kavga adamı-dava adamı olmayı, ve dahi kavgacı olmayı, çizgi sahibi olmayı, dik durmayı, kimseden çekinmeden inandığını savunmayı, hayatı tiye almayı, neşeli olmayı fakat vakarlı olmayı, gezmeyi tozmayı, herzaman mutlu olabilmeyi, dostun için fedakar olmayı ben ondan öğrendim. (Burda anneciğime haksızlık etmek istemem. Ondan da bunları ve daha fazlasını tabi ki öğrendim ama şimdi gündemde olan babam)

Ona bir şey olsa ben kimden öğreneceğim. Kime dayayacağım sırtımı.

Kim saçlarımı okşayıp "yavrum kuzucuğum" diyecek benim zorlamamla da olsa.(bu da benim komik tarafım)

Kime naz, kime kapris yapacağım? Ben kime şımaracağım? Kime kızacağım?

Ben onun yeni versiyonu gibiyim.

Her zaman bilirim bir hadise karşısında babam ne düşünmüş ne hissetmiş.

Ben de aynını düşünmüş aynısını hissetmişimdir zira kilometreler olsa bile aramızda.

10 yıldan fazladır hep özledim onu ve annemi.

Tam şimdi belki daha sık, çok daha sık görüşebilecekken Allahım ne olur sen koru...

Bunları, daha fazlasını, çok daha fazlasını düşündüm, kurdum ve ağladım.

Üçüncü bir doktor görsün istedik. Bu arada babam "ben kendimi daha iyi hissediyorum. Benim birşeyim yok niye endişeleniyorsunuz siz" diyordu.

Başka bir özel hastanede başka bir hanıma daha durumumuzu anlattık. Kan tahlili yaptırdı temiz çıktı (Bu aslında iyi birşey de olmayabilir)

Çok güzel ilgilendi bizimle bu hanım ve o da daha detaylı tetkik gerekli dedi. Tanıdığı bir hekime yönlendirdi. Ve biraz olsun içim rahatladı ondan çıkınca.

Nedeni bilmiyorum, çok somut birşey söylemese de o kötü hastalıklardan çok şüphelenmedi sanırım.

Şimdi bütün filmlerimizle tahlillerimizle 4. hekimin yanına gittik.

Bu bey de süper ilgilendi. Çok hoşuma gitti tavrı.

"Kanser ya da akciğer fibrozisi en son düşünülecek şey. Bunlardan biri olsa %20lik de olsa bir iyileşme olmazdı. Gene de tıpta olmaz diye bir şey yok. Matematik gibi değil" dedi.

Balgam tahlili verdi. Ondan sonra gerekirse bronkoskopi isteyecekmiş. Bu sefer gerçekten rahatladık. Ve dün ilk balgam tahlili negatif çıkmış elhamdülillah. Dün bir tane daha tahlil verdik onu ayın 12sinde alacakmışız.

Bugün de bir tane daha verdik. Allah'ım korusun..

İşte akciğer durumlarımız böyle.

Babam 20 yıl önce bıraktı sigarayı. Ama yaklaşık 20 yıl içmiş.

Mutlaka etkisi var.

Üşütmeye bağlı başlamış bir durum galiba.

İnşallah tamamen iyileşmiş olarak atlatır bu hadiseyi.

Allah hepimizin ailesini korusun.

Herşey bizim için ama başa gelmeyince idrak edilmiyor çok fazla....

(Bir de doktor milletine sinir oluyorum. İstisnalar müstesna. Onlara can kurban)