Doğum Koçu Şirin

Hastalıklardan önceki haftaydı.

O akşam Cevahir'e gidelim demiştik yolda çok yakın bir arkadaşımın doğumunun başladığı haberini almıştım. Kasılmaları başlamıştı. Ertesi güne anca doğar diye düşündüm. Ancak ikinci doğumuydu, ya hemen doğarsa, zira doğumda yanında olmak istiyordum. Varsın çabuk olsun da ben yetişemeyeyim dedim ama gene de hem kolay olsun hem ben de orada olayım istedim içten içe.

Ertesi gün işe arabayla gittim ki öğle arasında yanına gidebileyim. Niyetim öğle arasında yanına gitmek iş çıkışında da doğuma yetişmekti.

Kendim 2 günde anca doğurunca herkesi öyle mi sandım nedir! Doktoru -benim de doktorumdu (canım ne tatlı bir doktor)- 1 saate kadar doğum olabilir dedi tam ben hastaneden ayrılacakken. Bu sefer hiç içime sinmedi onu bırakmak. Kalıyorum ulen dedim!!!

Benim hastaneye vardığımda -saat 12:30 civarı- kasılmaları şahane bir şekilde güzel, derin nefeslerle karşılıyordu. Kasılmalar arasında da yürüyüş yapıyordu.

Saat 1 gibi kasılmalar şiddetlenmeye başlamıştı. Açılma sanırım 5 cm civarıydı. Yorgundu uzanmak istedi. Hiç birşey yiyip içmek istemiyordu ama gelir gelmez ağzına sokuşturduğum çiçolatalar ve hemşirelerden zor zahmet istediğim çorba ve komposto az da olsa enerji verdi. Kalkmasını, yürürse ya da topa geçerse daha hızlı ilerleyeceğini söylüyordum ama o dinlenmek istedi. Sonunda plates topuna geçti. Bu beni en çok rahatlatan olduğu için arkadaşıma da 'devam et, kalçanı çevir' vs gazlarıma devam ettim. Saat 3'e doğru -takriben 14:45- doğumhaneye geçti. 3 gibi de ağlama sesi geldi :))

Kasılmalarının en şiddetlendiği anlarda bile çok sakin, sekine halinde, huzurla karşıladı. Bebeği olmayanlara "Allah'ım bu sancıları onlar da yaşasınlar" diye dualar etti.

Bebek odasına giderken gördüm sıfır kilometre insanı. Çok güzel bir kız. Maşallah!!!

Çok kısa bir sürede gelişen şahane bir doğum oldu. Nasıl imrendim, ikinci bebeği hemen mi düşünsek dedim.

Allah bütün hamilelere böyle güzel ve böyle doğal bir doğum nasip etsin.

Darısı başımıza...