Çok hastayız

Hafta sonu baban hastalandı. Hafifçe atlatıp geçti.

Pazartesi işe gitmek için uyandığımda üstümü değiştirecek halim bile yoktu. Korkunç bir kafa ağrısı. Evet baş değil komple kafa ağrısı beni yatağa geri soktu.

Uyandığımda annanen sana kahvaltı yaptırıyordu. Beklemediğin bir andan beni karşında görünce öyle mutlu oldun ki.

Günün geri kalanında ben yatmaya sense beni kaldırmaya çalışıp durdun. "Annecim hastayım" dedikçe geldin saçımı okşadın. Öptün, kokladın. Oyunlarını üzerimde oynadın. Öyle duygusalsın ki annesinin hastalanmasına dayanamayan sarı bir meleksin.

Salı günü kusarak uyandın. Hayatımda geçirdiğim en ağır gribi geçirirken bana bu kadar sokulursan olacağı buydu.

Ateşin 39.5lere kadar çıkıyor hala. 4 saatte bir ateş düşürücü veriyoruz.

Bense hala gözlerimi açamıyorum. Boğazım felaket. Bugün yine gittik doktora hafiften ciğerlerime de inmiş.

Senin boğazında hafif kızarıklık varmış.

Bu arada annanene de bulaştırmayı ihmal etmedik. O da hasta ama çocuklarına bakabilmek için yataklara düşemedi daha.

Senin hasta olman en fenası. Işıl ışıl gözlerde derman kalmayınca, kıpır kıpır yavru uslu uslu oturunca insan kendi hastalığını yaşayamıyor be oğlum.