2 yaş

2 sene önce dün sabah olmadan 01'de kucağıma almıştım minik bir solucanımı.

Doğumu uzun sürmüştü. Benimle birlikte babası da 2 gün boyunca doğum yapmıştı. Doğum anı geldiğinde sanki ölümle yaşam sırt sırta gibi hissetmiştim.

Doğduğunda ağlayan minik, kucağıma bırakıldığında susmuştu. İnanılır gibi değil.
İlk aylar uzun süren sarılığına az endişelenmemiştik.
Uykusu hep hafif bir oğlandı bu bizim miniğimiz.

Saçlı doğmuştu. Sonra saçları döküldü. Kel kaldı.
Anne sütü morfin etkisi yapar hemen uyurdu. Bir de babasının omuzu.. Ki hala öyledir.

Hamileyken doktorumuz ultrasonda kontrol ederken. "Kocaman ayakları var." demişti. Evet şimdi de kocaman ayakları var.
"İnce uzun bir bebek olacak" demişti. Doğduğunda "hiç de öyle değil" diye düşünsem de şimdi evet ip ince dikine uzun bir oğlan var karşımda. İnce bir beden, koca bir kafa, ufacık bir surat, incecik bir boyun ve kıvırcık saçlar.

Evet dökülen saçlar sonra yeniden çıktı. Uzarken de kıvrım kıvrım oldu. Şimdi o saçlara kıyamıyorum. Hiç kestirmek istemiyorum.

Uyku sorunu hep devam etti. Uykusuzluk bana çok ağır geldi. Gazı da vardı sazı da vardı. Ama hepsi geldi geçti. Deliksiz uyuyacağımız geceleri bekliyoruz bundan gayrı.

Ayak sesinden uyanan miniği 8 aylıkken kendi odasında yatırmaya başladık. Çok rahat uyudu. Bana bu ayrılık zor gelse de o rahat ediyor diye sesimi çıkartmadım.

Sonraları daha sık uyanmaya bazen çok uzun süre uyumamaya başladı. Hep istediğim birlikte yatmaktı ama bunu denediğimde oğluşum ne kendisi uyuyor ne de bizi uyutuyordu. Karar verdim ki kendi yatağında yatsın, sarılıp yatmanın keyfini anlayınca da bizim yanımızda yatar. 1,5 yaşında geri yatağımıza almak istediğimde "sizin yatağınıza almayın siz onla yatın" tavsiyesine uymaya çalıştım. Ama bunu da başaramadım. Şimdilerde kendi yatağında uyutuyoruz gece uyanınca yanımıza alıyoruz. Bu yöntem daha rahat gibi.

Ve 2 yaşla ilgili beklenen en önemli gelişme; anne sütü.
Emmeyle ilgili problemimiz olmadı hamdolsun.
2 yaşına 3 gün kala, biz tatildeyken gündüz pek uyumadığı için emzirmeye fırsat kalmadan kucağımda uyudu kaldı. Ertesi gün havaalanındaydık. Babasının omzunda uyudu. Eve döndüğümüz gün ağladı beni odadan attı babasının kucağında uyudu. Sonraki gece benim kucağımda uyumak istedi. Dün gece tam eski rutinimiz şeklinde uyuyabilecekti ki elini uzattı. Ben 1 aydır söylediğim "annecim sen büyüdün abi oldun. Onu küçük bebekler içer" dedim. Hiç uzatmadı. Eğer ağlasa, ısrar etse vereceğim ama şimdilik öyle bir tavrı yok.
Sanırım süt faslı son buldu. Elhamdülillah!!! Benim de artık eskisi gibi hoşuma gittiği yoktu bu yüzden gayet mutlu olurum eğer sahiden bitmişse.

Hemen hiç TV izlemedi. 5,5- 6 aylıkken ilk kelimesi Allah oldu. Daha sonrasında Allah allah naraları attı durdu. Sonra nanneeleri anneye çevirdi. Baya baya anne der oldu. Babayı çok sonra söyledi. Dede mama.. 'Güzeel' diyordu.
Fakat sonra ne olduysa oldu ve bizim minik sustu. Bilmem neden.
Sonra gene başladı. Fakat eskiden söylediklerini söylemiyordu. Sanki herşeye yeniden başlıyordu.
Ve şimdi kelimeleri çıkartmaya gayret ediyor. Serçe parmaklarını gösterip serçe demeye çalışıyor. Gibi.. Bu süreç neden böyle oldu, nasıl oldu bilmiyorum.

Doktorumuz "bir gelişim geriliği yok. Herşeyi biliyor anlıyor. Kendinden büyük mesela ilkokul çocuklarıyla beraber olsa hemen konuşur" dedi. Şimdilik pek çocuk gördüğü yok. Kendi gibi bebekler dışında. Onların da en güzel konuşanlarının bile ne söylediğini ben anca anlıyorum.

Yürümesi de başka çocukları görerek olmuştu bu da mı öyle olacak bilmem. Ehli keyif bir arkadaş anladığım kadarıyla. Canını pek üzmüyor. anne ve baba diyerek istediği herşeyi anlatıyor. Ne gerek var yorulmaya :)

Oyuncaklarının nasıl oynandığından çok nasıl çalıştığıyla alakalı.
İş makinelerine hasta. Bir inşaat sahasında saatlerce kepçe izleyebilir.

Çok arıza bir çocuk değil benim miniğim. Ama gene de beni bazen uyuz ediyor. (Bu benim şahsımın kendi uyuzluğu da olabilir) Ve ben sabredemiyorum. Allah beni ıslah etsin. Yoksa o, çocukluğunu yapacak, yapsın da!

İşte böyle...

Allah daha nice güzel yaşlar göstersin sana bebeğim.

Bu sene sen 2 yaşını doldururken dünya hararetli günler yaşıyor. Diktatörler gidiyor, yenileri getirilmeye çalışılıyor. Belki daha büyük karışıklıklar çıkacak.. Belki dünya savaşı, Allah korusun.

Allah bütün ana kuzularını korusun ve bütün anaların kuzularını, amin.