Keyifsizim bu aralar.
Ne bileyim öyle işte.
Bazı arkadaşlarımın sıkıntılarına üzülüp de başka şeylerden bahsetmek gelmiyor içinden.
Klasikleşen baş ağrılarım devam ediyor.
Minik sincapla (artık canavarlaşan bir sincap) hayat akıp gidiyor.
Yarından sonra 14 aylık olacak fakat hala yürüme gayreti yok. Gerçi geçen haftadan beri tek elini azıcık tuttuğumuzda baya baya yürüyor. Çok komik yürüyüşü. Adam sanki harmandalı oynuyor. Adımlar koca koca. Efelerin efesiiii
Yaklaşık 20 gün önce bir ödül göndermiş sevgili göz nurum.
Cevaplamamak olmaz.
Kendim hakkımda :) 7 ilginç şey merak konusu :)
1. Küçükken çok küçükken 3 yaşında filan, hatırladığım en küçük halimken. (halimi hatırlamıyorum da en eski hatırladıklarımı hatırlıyorum) Büyüyünce erkek olacağımı düşünüyordum. :)))))) Acı gerçeği çok kısa süre sonra fark etmiştim de kız kız takılmıştım. İlerde tabancamla ve tankımla oynamaktan geri de durmadım tabi ki.
2. Acıyı ve arkasından tatlıyı çok severim. Zaten her acının ardından da bir tatlı yok mudur :P
3. Çocukken kremalı pastanın kremasını ayırır sadece kekini yerdim. Soğana ve pırasa yemeğine bayılırdım. (Demek ki normal bir çocuk değildim)
4. Kahve içmeye çok küçük yaşta başladım.
5. Etraftan hep şanslı olduğumu duyarım. Esasen buna ben de inanırım. Şöyle ki, şansla ilgili olan yani kendi elimizde olmayanlar konusunda şanslı olduğumu düşünüyorum.
Misal anne-baba
Fakat diğer bütün konularda elde ettiklerimin hepsi için maddi manevi çok emek vermişimdir. Emek vermediğimde Allahın da bana vermediğini iyi biliyorum.
Gene de her konuda şanslı olduğumu düşünüp şanslanırım diye umuyorum. (Pozitif düşünce zavazingosu)
6. Gene küçüklüğümle ilgili olacak ama: Çocukken herkesi döverdim. Hatırladığım dönemler de dahil :) İnşallah benim çocuklarım öyle olmaz. Gerçi benim bu durumumun müsebbibi babamdır. Garip adamdır zira.. 2-3 yaşlarında başlamış bize bir çocuk geldiğinde bana "tak tak" dermiş ben de tak tak dalarmışım çocuğa :) Şimdi oğluma böyle şeyler öğretmemesi için sıkısıkı tembihliyorum. Tamam diyor ama bakalım görücez...
7. O kadar da ilginç bir insan değilim.
Laleler Emirgan'dan...
Bir sabah kahvaltısından...
Bir haftasonu gezisinden...
Nisanın ortasında İstanbul'da lale mevsimi geldimi gidilicek en iyi yer Emirgan. Kalabalık ama olsun. Sığabildik ne de olsa.
Mayısta da erguvan mevsimidir. Beşiktaş'ta oturup Üsküdar'ı seyretmek harika olur.
Fethipaşa korusu mis gibi olur.
Nazar değmesin diye...
Sanatın sanatı
Aslında bu aralar kafamı karıştıran başka bir konu var ama onu da sonra yazayım. Bugün izinliyim, evdeyim. Sincabım uyanmadan ben de azcık uyusam ne güzel olur.
1 yorum:
bak seen demek her gelen çocuğu döverdin!
aman dur kınamıyayım ;)
Yorum Gönder