Tutunuyor

Minik sıpa ekimin son gününden beri tutunuyor.

İlk önce minik beşiğinin kenarlarına tutundu diz çökmüş vaziyette yataktan anne ve babasının odasını keşfe başladı.

Ertesi gün salondaki sehpaya tutundu.

Sonra büyük beşiğinin kenarına tutunup hooop ayağa kalkmaya başladı.

Şimdi heryere tırmanmaya çalışıyor. Ben koltukta oturuyorsam dizime, çekmecelere, koltuklara..

Henüz üzerlerine çıkamıyor koltukların ama balerin gibi parmak uçlarında duruyor. Bazen de kayıp küüt düşüyor. Bazen ağlıyor bazen hiç istifini bozmadan tırmanmaya devam ediyor.

Halının üzerine battaniye serdim. Battaniyenin tüylerini yemesin diye de nevresim geçirdim. Ama o gene de boş yerlerde daha çok vakit geçiriyor. Tahtalara hatta fayanslara şapşap vurmaya bayılıyor. Ben de karnının üstünde oralarda oynamasını istemiyorum üşütür diye. Götürüp koyuyorum halısının üstüne dakka geçmeden gene gidiyor soğuk yerlere :)

Emekliyor, uygun adım rap rap şeklinde.

Ama sürünmek kolayına geliyor. Bir şeyi almaya azmettiyse hızlı gitmek için sürünüyor, fıytık fıytık..

Heryeri, herşeyi yemeye çalışıyor.

Sehpayı, koltukları, kabloları, halıları, mama sandalyesinin ayağını... Bizim evin mikrobuna alıştı çocuk.. Bazen yerleri yaladığı da oluyor.

Aç mı aç değil..

Dişleri ah o dişleri.. Çıksa da kurtulsa benim pamuk helvam..